Lyrics
Text
كلمات
المنفيون
Al-Manfeoon
بهاء بركة Bahaa Barakah
حيث يقيمُ، المنفيّونَ عَن الأوطانْ أسْكُنُ في بيتٍ، قَرميديّ الألوانْ
حيثُ أقيمُ هُنا، لا تُلفِتني الأشكالْ فَجَمالُ الأشياءِ هُنا مِن دون جَمالْ
و هُنا لا توجدُ رَائِحةٌ للأزهارْ و الأمطارُ هُنا، لمْ يَخْلطْها العطّارْ
ويَعيشُ النّاسُ هُنا، غُرباءً غُرباءْ و يَموتٌ النّاس هُنا، أحْياءً أحْياءْ
والأشياءُ هُنا لا طعمَ لها بلْ لَونْ و الناسُ هُنا يَهتمّون، بِكَيْفَ يَرَوْنْ
حيثُ أنامُ هُنا، لا تَصْدقَني الأحلامْ و بداياتٌ الوهْمِ هُنا من دون خِتامْ
والأيامُ تُسابِقَيْ .. و العُمْرُ قَصيرْ و الشّيبُ برأسيْ أصبحَ بادٍ و غَزيرْ
حيثُ أقيمُ هُنا، لا أشعُرُ باطمِئْنانْ جَسَدْيْ هُنا وَلبابيَ في جَبل الرّيّانْ
Where the exiled from their homelands reside,
I live in a house of crimson tile.
Where I reside here, shapes do not catch my eye,
For the beauty of things here is beauty denied.
Here, flowers have no fragrance at all,
And the rain here is untouched by the perfumer’s call.
People here live as strangers, strangers estranged,
And people here die as though alive, unchanged.
Things here lack taste, yet they show their hue,
And people here care only for the view.
Where I sleep here, dreams do not come true,
Illusions begin here, with no end in view.
Days race by... and life is brief,
Gray has settled on my head, heavy and deep.
Where I reside here, I feel no peace,
My body is here, but my heart is in Al-Rayyan's peaks.
Waar de ballingen uit hun vaderland verblijven,
Woon ik in een huis met dakpannen die roodachtig blijven.
Waar ik hier woon, trekken vormen mijn aandacht niet,
Want schoonheid hier is slechts een illusie, een gemis in zicht.
Hier hebben bloemen geen geur, geen sprank,
En de regen hier draagt geen parfum door een alchemist bedankt.
Mensen leven hier als vreemden, vreemden vervreemd,
En mensen sterven hier, levend en onaangeraakt, onaangeklaagd.
De dingen hier missen smaak, enkel kleur blijft staan,
En mensen geven hier om hoe iets wordt gedaan.
Waar ik slaap hier, zijn dromen een leugen,
Illusies beginnen hier, zonder eind te duiden.
De dagen vliegen voorbij... het leven is kort,
Het grijs in mijn haar is zichtbaar, overvloedig, en stort.
Waar ik hier verblijf, voel ik geen rust,
Mijn lichaam is hier, maar mijn hart blijft bij Al-Rayyan’s kust.
ليالي الخريف
Layali el khareef
Autumn nights
بهاء بركة Bahaa Barakah
"ليالي الخريف عم تسألني" وصلت؟ وكيف ؟ "برحلة هالأيام" بأي شط؟ بأي رصيف؟ ونرجّع أيام جبال، كيف صارت ذكرى وموّال! بغنيلك يا حجار السود ، وبتذكر دالية و عنقود ، وزيتونك و العود نجومك سما وماالى حدود. عالبال تلالك عالبال، وعطر الهوى بريحة هال، زمان و ترحال أرضك ندى والقلب ما مال. الليالي بتسالني بحكاياتي شو صار! ، بفتح هالدفاتر معها الكاس ونار. الدنيا مشاوير بتكتبنا عسطور، بتاخذنا وبتطير ، وما بتعطينا عذور. بآخر كل نهار، قصة بهالمشوار ، بتوعى علينا دنيا وبتكبر فينا الدار.
"Autumn nights are asking me,
Did you arrive? And how?
In this journey of days,
On which shore? On which dock?
Can we bring back the days of the mountains?
How they became a memory, a refrain!"
"I sing to you, oh black stones,
And I remember the vines and grapes,
Your olives and the oud,
Your stars, a sky with no bounds."
"Your hills linger in my mind,
And the scent of love in this breeze,
Times of wandering and journeys,
Your land is dew, and my heart never strayed."
"The nights ask me,
What became of my stories?
I open these notebooks,
With a glass and a flame."
"Life is a journey,
Writing us into lines,
Carrying us away,
Never giving us reasons why."
"At the end of each day,
A tale of this journey,
A world awakens to us,
And the home within us grows."
"De herfstnachten vragen me,
Ben je aangekomen? En hoe?
In deze reis van dagen,
Op welke kust? Op welke kade?
Kunnen we de dagen van de bergen terugbrengen?
Hoe ze een herinnering werden, een refrein!"
"Ik zing voor jou, oh zwarte stenen,
En ik herinner me de wijnranken en druiven,
Jouw olijven en de oed,
Jouw sterren, een hemel zonder grenzen."
"Jouw heuvels blijven in mijn gedachten,
En de geur van liefde in deze bries,
Tijden van dwalen en reizen,
Jouw land is dauw, en mijn hart heeft nooit afgeweken."
"De nachten vragen me,
Wat is er van mijn verhalen geworden?
Ik open deze notitieboeken,
Met een glas en een vlam."
"Het leven is een reis,
Die ons schrijft in regels,
Ons meeneemt,
En ons nooit een reden geeft."
"Aan het einde van elke dag,
Een verhaal van deze reis,
Een wereld ontwaakt in ons,
En het huis in ons groeit."
يا أنا أنا وياك
Ya ana
Rahbani Brothers
الاخوان رحباني
يا أنا يا أنا أنا وياك صرنا القصص الغريبة
يا أنا يا أنا أنا وياك و انسرقت مكاتيبي
و عرفوا انك حبيبي، و عرفوا انك حبيبي
يا أنا يا أنا هرب الصيف هربت عناقيد الزينة
وإذا ضيعني الهوى شي صيف بقلبك بتلاقيني
و خبيني و لا تخبيني و خبيني و لا تخبيني
لياليك بعينيي شبابيك مضويي
سفرني حبيبي سفرني بلياليك
و أنا قول لا تنسى على طول لا تنسى
و عيونك تاخدني و توعدني بلياليك، لياليك
تركوا تركوا سهر البال و العاشق لم جناحه
تركوا أساميهن عالباب على كتب الدمع و راحوا
نسيوا بعضن وارتاحوا، نسيوا بعضن وارتاحوا
يا أنا يا أنا، يا أنا يا أنا، يا أنا يا أنا
أنا ويّاك
"You and I, we’ve become a tale so strange,
You and I, my letters were stolen away.
Now they know you’re my love,
Yes, they know you’re my love."
"You and I, the summer fled,
The festive vines are gone instead.
If love misplaces me one summer’s day,
In your heart, I’ll find my way.
Hide me, or don’t hide me,
Hide me, or don’t hide me."
"Your nights are windows glowing bright,
Take me, my love, into your light.
I’ll say, 'Don’t forget,'
Always, 'Don’t forget.'
Your eyes, they take me far away,
They promise me your nights to stay."
"They left, they left peace of mind,
And the lover to his wings confined.
Their names they left upon the door,
On books of tears—they’re here no more.
They’ve forgotten love and found release,
They’ve forgotten love and found their peace."
"You and I, you and I,
You and I, you and I,
You and I."
"Jij en ik, we zijn een vreemd verhaal,
Jij en ik, mijn brieven gestolen allemaal.
Nu weten ze dat jij mijn lief bent,
Ja, nu weten ze dat jij mijn lief bent."
"Jij en ik, de zomer is gevlucht,
De feestelijke druiven zijn weggevlucht.
Als de liefde mij ooit kwijtraakt in jouw seizoen,
Zal ik je vinden, in jouw hart als persoon.
Verberg me, of verberg me niet,
Verberg me, of verberg me niet."
"Jouw nachten zijn ramen vol licht,
Neem me mee, mijn lief, naar jouw zicht.
Ik zeg: 'Vergeet me niet,'
Altijd: 'Vergeet me niet.'
Jouw ogen nemen me mee, zo fijn,
Ze beloven me jouw nachten, puur en klein."
"Ze vertrokken, lieten de rust achter,
De minnaar bleef met eigen kracht er.
Hun namen schreven ze op de deur,
Op boeken vol tranen, ze zijn hier niet meer.
Ze vergaten elkaar en vonden hun rust,
Ze vergaten elkaar en vonden hun lust."
"Jij en ik, jij en ik,
Jij en ik, jij en ik,
Jij en ik."
الحلوة دي
El Helwa Di
Badi' Khayri
بديع خيرى
الحلوه دى قامت تعجن ف البدريه
و الديك بيدن كوكو كوكو ف الفجريه
يللا بنا علا باب الله يا صنايعيه يجعل صباحك صباح الخير يا اسطا عطيـه .....
صبح الصباح فتاح يا عليم و الجيـب مافهشى ولا مليــم مين فى اليومين دول شاف تلطيم زى الصنايعيه المظاليـم ..... الصبر امره طال من بعد وقف الحال يا اللى معاك المال برضه الفقير له رب كريم ..... ما تشد حيلك يا ابو صلاح مادام عـ الله تعيش مرتاح خللى تكالك ع الفتاح يللا بينا الوقت ماهو الوقت راح ..... الشمس طلعـت و الملك لله اجرى لرزقك خليها علالله ما تشيل ادومك و العـده و يللا ..... الحلوه دى قامت تعجن ف البدريه و الديك بيدن كوكو كوكو ف الفجريه يللا بنا علا باب الله يا صنايعيه يجعل صباحك صباح الخير يا اسطا عطيه
"The lovely one woke up early to knead the dough,
And the rooster is calling, 'Cock-a-doodle-doo' at dawn’s glow.
Let’s head to God’s gates, oh craftsmen true,
May your morning be blessed, O Master Atiya, too."
"The morning breaks, O Knowing One,
And the pocket holds not a single coin.
Who these days has seen such toil,
Like the oppressed craftsmen, in endless turmoil?"
"Patience’s taste has grown bitter,
With work halted, hopes wither.
But even without wealth’s glitter,
The poor still have a Lord who delivers."
"Pull yourself together, O Abu Salah,
As long as you trust in God, you’ll find solace.
Put your faith in the One who opens doors,
Let’s get moving, the time is no more."
"The sun has risen; to God belongs all,
Run after your sustenance, leave it in His call.
Pick up your clothes and tools, and heed the call."
"The lovely one woke up early to knead the dough,
And the rooster is calling, 'Cock-a-doodle-doo' at dawn’s glow.
Let’s head to God’s gates, oh craftsmen true,
May your morning be blessed, O Master Atiya, too."
"De schone is vroeg opgestaan om deeg te kneden,
En de haan roept ‘Kukeleku’ bij het ochtendgebed.
Laten we naar Gods poorten gaan, oh vakmensen zo trouw,
Moge jouw ochtend gezegend zijn, meester Atiya, wauw."
"De ochtend breekt aan, oh Alwetende Heer,
En de zak is leeg, geen centje meer.
Wie heeft deze dagen zulke strijd gezien,
Zoals de onderdrukte vakmensen, door zorgen omringd misschien?"
"Geduld heeft een bittere smaak,
Sinds werk stilligt, en hoop breekt af.
Maar zelfs zonder rijkdom als maak,
Heeft de arme nog steeds een Heer die hem draagt."
"Kom op, trek jezelf op, oh Abu Salah,
Zolang je vertrouwt op God, leef je zonder zorg of klacht.
Stel je vertrouwen in Degene die de deuren opent,
Laten we gaan, de tijd vliegt, er is geen moment te hopen."
"De zon is opgekomen; aan God behoort alles,
Rennen naar je onderhoud, laat het over aan Zijn genadepallas.
Pak je kleren en gereedschap, het is tijd, dus haast je alvast."
"De schone is vroeg opgestaan om deeg te kneden,
En de haan roept ‘Kukeleku’ bij het ochtendgebed.
Laten we naar Gods poorten gaan, oh vakmensen zo trouw,
Moge jouw ochtend gezegend zijn, meester Atiya, wauw."